31.07.2004
Deca-Durabolin is een volwaardig oestrogeen
Wageningse onderzoekers hebben ontdekt waarom het anabole steroid nandrolon, de actieve stof in Deca-Durabolin, gynaecomastie kan veroorzaken. Ze ontdekten met een genetisch gemodificeerde gistcel dat nandrolon een volwaardig oestrogeen is.
De Wageningers maakten hun gistcel als instrument voor het onderzoek naar milieuverontreiniging en het gebruik van verboden groeibevorderaars. Het organisme geeft licht als oestrogenen interacteren met oestrogeenreceptoren van de gistcel koppelen. Nu zijn er al cellen die dat kunnen, maar die gaan vaak dood tijdens het onderzoek.
In hun artikel in de Journal of Steroid Biochemistry & Molecular Biology beschrijven de Wageningers hoe ze een reeks oestrogene stoffen onderzochten met de gistcellen. Zo konden ze voor het eerst aantonen dat nandrolon interacteert met de alfa-receptor voor estradiol. Daar waren weliswaar doseringen van enkele millimol voor nodig, maar bij die doseringen bleek nandrolon een krachtiger oestrogeen dan testosteron en het fyto-oestrogeen naringenin.
Veel van de 'goede' effecten van estradiol ontstaan als oestrogene stoffen interacteren met de beta-receptor voor estradiol. Die receptor is betrokken bij de groei van het skelet, het gezond houden van de bloedvaten, processen in de hersenen en het voorkomen van kanker.
Met de beta-estradiolreceptor doet nandrolon niets, zie je in de tabel hierboven. REP staat voor relative estrogenic potency, en daarbij zet je estradiol op 1. Als het gaat om de alfa-estradiolreceptor heeft nandrolon een potentie van een getal tot de macht min 4. Bij de beta-estradiolreceptor is dat een getal tot de macht min 6.
De Wageningers denken dat die oestrogene werking belangrijk is voor de anabole werking van nandrolon. Dat maken ze op uit andere tests met hun gistcellen waarbij ze andere groeibevorderaars tegen het licht hielden. Hieronder zie je van een aantal oestrogene stoffen de verhouding tussen de prikkeling van de alfa- en de beta-receptor voor estradiol. De zwarte driehoekjes zijn allemaal een andere groeibevorderaar, en staan voor DES, hexestrol, dienestrol, mestranol en nandrolon. Ze hebben bijna allemaal met elkaar gemeen dat ze krachtiger interacteren met de alfa-estradiolreceptor dan met de beta-estradiolreceptor.
De Wageningers onderzochten ook de oestrogene werking van een stel fyto-oestrogenen zoals die in soja. Vooral media uit het vleesverslaafde Amerika hebben er een handje van om soja als een levensgevaarlijke hormoonverstoorder af te schilderen. Blijkens de tabel hieronder is dat niet terecht. Genisteine en daidzeine interacteren krachtiger met de beta-estradiolreceptor dan met de alfa-estradiolreceptor.
Let trouwens ook op het effect van ecdysteron. Voor oestrogene bijwerkingen hebben gebruikers van die stof kennelijk niets te duchten.
Bovenstaande tabel suggereert verder dat fyto-oestrogenen in soja misschien zelfs gyno kunnen verhelpen voorkomen. Interactie van een stof met de 'goede' beta-estradiolreceptor, blijkt uit een andere test van de Wageningers, vermindert de werking van de 'minder goede' alfa-estradiolreceptor. In tests met cellen die alleen de alfa-estradiolreceptor hadden betekende prikkeling door estradiol een krachtiger impuls dan in cellen die ook een beta-estradiolreceptor hadden. Als dat bij de cellen in het menselijk lichaam ook zo werkt, dan verklaart dat misschien de veronderstelde beschermende werking van de fyto-oestrogenen tegen de ongewenste eigenschappen van estradiol.
Tenslotte gaan de onderzoekers in op de stof 8-prenylnaringenin. Die zit in hop, kruidengenezers hebben hem vroeger als voorbehoedsmiddel gebruikt en de supplementenindustrie stopt hem in pillen voor vrouwen die groter borsten willen. Afgaande op de oestrogene potentie van de stof voor de alfa-estradiolreceptor, zeggen de Wageningers, zou de claim voor die pillen wel eens kunnen kloppen.
Bron:
J Steroid Biochem Mol Biol. 2004 Jul;91(3):99-109.