Ergogenics   [Definitie:] "An ergogenic aid is any substance or phenomenon that enhances performance." (Wilmore and Costill)   Nieuwsbrief over doping, supplementen, voeding en training
Resveratrol       Cafeine       Plantensteroïden       Ongewone anabole middelen & methoden

2 7 - 1 1 - 2 0 0 6   Turkesteron als supplement (getanabolics.com) [Offline] Het viel ons pas op toen we kennismaakten met Mesobolin: een gehypt supplement, dat een mix van turkesteron, 5-methoxy-isoflavon en 7-ipriflavon bevat. Er komen tegenwoordig veel producten met turkesteron op de markt, realiseerden we ons toen. Want er zijn er veel meer. Werken die? Dat weten we niet. We hebben geen humane studies kunnen vinden. Maar we roepen niet meteen dat ecdysteroiden en andere plantenhormonen onzinsupplementen zijn. We vonden een wat oudere Russische studie naar ratten, die in 2000 verscheen in de Pharmaceutical Chemistry Journal. [Pharmaceutical Chemistry Journal Volume 34, Number 4 / April, 2000 193-197] Het is een vergelijkend onderzoek, waarin de Godfather of Ecdysteroids, V.N. Syrov, de anabole effecten van ecdysteron, turkesteron, sileneoside A en Nerobol met elkaar vergeleek. Nerobol ken je. Het is een Russische merknaam voor dianabol. Ecdysteron ken je ook. Het is een van de effectievere ecdysteroiden. Ecdysteron komt uit het plantje Rhaponticum carthamoides. Je ziet de structuurformule hiernaast. Sileneoside A is een broertje van ecdysteron, en afkomstig uit Silene brahuica Boiss. Het verschil tussen beide verbindingen is dat er bij sileneoside A een suikergroep aan het 22ste koolstofatoom hangt, en ecdysteron niet. De suikergroep verhoogt de anabole werking, schrijft Syrov. Ook turkesteron lijkt sprekend op ecdysteron. Het verschil tussen beide stoffen is dat turkesteron, dat afkomstig is uit de Ajuga turkestanika, een hydroxylgroep op het elfde koolstofatoom heeft, en ecdysteron niet. Die hydroxylgroep verhoogt de anabole potentie van turkesteron, aldus Syrov. Uit Syrovs proeven met een groter aantal ecdysteroiden bleek dat deze drie plantenhormonen het meest effectief waren. Daarom testte de onderzoeker ze verder uit. In de grafiek hieronder zie je het effect van de drie plantenstoffen en Nerobol op de spiermassa van volwassen ratten. (1) = control; (2) = ecdysterone; (3) = sileneoside A; (4) = turkesterone; (5) = nerobol. Je ziet het. De plantenstofjes doen het beter dan dianabol. Het is moeilijk te geloven, maar goed. Het staat er. "All phytoecdysteroids in this series of experiments were introduced per orally in a single daily dose of 5 mg/kg over a period of 10 days. Animals in the reference group received nerobol at a dose of10 mg/kg." Syrov keek in zijn dierstudie ook naar de typische bijwerkingen van anabole steroiden. Bij de ecdysteroiden vond hij die niet. Ecdysteroiden zijn dan ook een alternatief voor anabole steroiden, concludeert de onderzoeker dan ook. Ze werken net zo goed, maar ze zijn veilig. 2 7 - 1 1 - 2 0 0 6   Trend: op de intensive care door overdosering cafeine (UPI Nov. 25 2006) [Offline] Amerikaanse onderzoekers belichten de keerzijde van de hype rond producten met extra veel cafeine. Alleen al bij het Illinois Poison Center meldden zich de afgelopen drie jaar meer dan 250 mensen met cafeine-vergiftiging. Hun gemiddelde leeftijd was 21 jaar. "Twelve percent of those overdose cases required hospitalization; some of the cases required intensive care, especially when simultaneous use of other substances, legal or illicit, was involved." 1 8 - 1 1 - 2 0 0 6   Resveratrol verdubbelt uithoudingsvermogen in dierstudie(Healtday Nov. 16 2006) Resveratrol is niet alleen een plantenstofje dat mogelijk de levensduur verlengt en misschien de hormoonspiegel in de anabole richting bijstelt. Volgens een door het onderzoeksbedrijf Sirtris betaald Frans onderzoek is resveratrol misschien ook een supplement dat de cellen meer en makkelijker vet laat verbranden. Daardoor hielden muizen het op een loopband twee keer zo lang vol dan normaal als ze resveratrol hadden gekregen. De proefdieren kregen resveratrol door hun voer. Een kilo voer bevatte vier gram resveratrol. Per dag at een proefdier zo'n vierhonderd milligram resveratrol per kilo lichaamsgewicht. Het humane equivalent van die dosis is enkele grammen per dag. Don't try this at home, folks. Het effect van resveratrol was het meest opvallend bij muizen die een dieet met veel vet kregen. Dat zie je in de figuren terug als HF. HF staat voor High Fat. HF+R400 staat voor de muizen die een dieet met resveratrol en veel vet kregen. C staat voor Control. Dat zijn de muizen die geen resveratrol kregen en gewoon voer aten. Op de figuur hiernaast zie je het vetpercentage van de groepen muizen. Resveratrol maakt slank, concluderen de onderzoekers. Resveratrol verlaagde ook het vetpercentage van controlemuizen, maar dat effect was minder uitgesproken. Een proef waarin de onderzoekers de muizen blootstelden aan lage temperaturen en hun lichaamstemperatuur meetten, maakte duidelijk waardoor HF+R400-muizen minder vet hadden. Hun lichaamstemperatuur, zie je in de grafiek hierboven, was hoger. De resveratrolmuizen verbruikten meer energie. Toen de onderzoekers cellen van de muizen bestudeerden, zagen ze dat er in het bruine vetweefsel (BAT) en het spierweefsel van de resveratrolmuizen meer of groter mitochondria zaten. Mitochondria zijn de organellen van de cel die energie produceren. Mitochondria verbranden onder meer vetten. Hebben resveratrolmuizen daardoor meer conditie? Kunnen ze langer rennen? Om daar achter te komen zetten de onderzoekers de dieren op de loopband, en lieten ze de dieren lopen tot ze niet meer konden. Resveratrol verlengde het aantal meter dat de dieren konden afleggen. Dat effect van het plantenstofje was bij de dieren die gewoon voer kregen net zo sterk als bij dieren die een HF-dieet kregen. Het mechanisme waarlangs resveratrol gewone muizen verandert in calorieverslindende marathonmuizen is waarschijnlijk via het 'methusalem-enzym' SIRT1. Dat maakt het eiwitje PGC1alfa actiever. PGC1alfa zorgt ervoor dat spiercellen meer mitochondria aanmaken. Het onderzoek van eerste auteur Marie Lagouge is op 16 november gepubliceerd op de webstek van Cell. [Cell. 2006 Dec 15;127(6):1109-22.]

Nieuws Contact Over ons Dossiers Zoeken