|
|
[Definitie:] "An ergogenic aid is any substance or phenomenon that enhances performance."
(Wilmore and Costill) 
|
|
|
||
|
||
|
2 6 - 0 7 - 2 0 0 4 Oxandrolone veroorzaakt de hik
Verleden jaar beschreven onderzoekers uit New York hoe een gebruiker van de anabole steroïde oxandrolone een onbehandelbare aanval van de hik kreeg.
De hik is verdomd lastig en kan, als die dagenlang aanhoudt, het middenrif doen scheuren. Daarom gebruiken artsen medicijnen als thorazine om langdurige hik te stoppen. Maar thorazine werkte niet bij de veertigjarige man wiens geval een groep artsen in Neuroendocrinology Letters beschreven. De man had zojuist een hersenoperatie ondergaan en kreeg de corticosteroïde dexamethasone en 20 milligram oxandrolone per dag.
Toen de patiënt de hik kreeg, dachten de artsen onmiddellijk aan anabolen. Eerder hadden ze onbehandelbare hik geconstateerd bij een wedstrijdpowerlifter die methandrostenolone, de actieve stof in Dianabol, gebruikte - en die was overgegaan toen de man de pillen liet staan. Daarom lieten ze ook hun patient stoppen met de oxandrolone. Binnen een dag was het probleem verdwenen.
Van corticosteroiden is bekend dat ze de hik kunnen veroorzaken. Anabolen kunnen het kennelijk ook. Hoe, dat is onbekend. Anabolen, zeggen de artsen, verdringen varianten van cortisol van hun receptor. Ze koppelen eraan vast.
Mei 2004 verscheen in Steroids een publicatie die een nieuw licht werpt op de zaak. Daarin vertellen Amerikaanse onderzoekers hoe ze genetisch gemanipuleerde cellen met een androgeenreceptor blootstelden aan zowel oxandrolone als cortisol, en vervolgens ontdekten dat oxandrolone niks deed met de glucocortoidreceptor. Anders dan nandrolon of methyltrenbolone maakt oxandrolone zich er niet aan vast.
Dat blijkt bijvoorbeeld uit de figuur uit die publicatie hieronder, die de hechting aan de glucocorticoidreceptor weergeeft.
In de figuur hieronder zie je de kracht van het signaal van de geactiveerde glucocorticoidreceptor in cellen als die zijn blootgesteld aan cortisol, oxandrolone of beide stoffen.
Oxandrolone interacteert dus niet met de receptor voor cortisol, maar onderschept het signaal van de glucocorticoidreceptor aan de cel. De Amerikanen denken dat oxandrolone iets doet in de cel, nadat het zich heeft vastgemaakt aan de androgeenreceptor. Dan kaapt het misschien, hypothetiseren de Amerikanen, moleculen weg die de glucocorticoidreceptor gebruikt om informatie door te geven aan het DNA.
Ook antiandrogenen als DDE en flutamide, die zich wel vastmaken aan de androgeenreceptor maar fysiologische reacties opstarten, kunnen dat.
Verdraaid interessant allemaal. Maar de manier waarop oxandrolone de hik kan veroorzaken is raadselachtiger dan ooit.
1. Dickerman RD, Overby C, Eisenberg M, Hollis P, Levine M. The steroid-responsive hiccup reflex arc: competitive binding to the corticosteroid-receptor? Neuro Endocrinol Lett. 2003 Jun-Aug;24(3-4):167-9. [PubMed] |
|
|
