|
0 4 - 0 1 - 2 0 0 8
Dierstudie: zes weken zoutrijk eten maakt dik en breekt spierweefsel af (Obesity (Silver Spring). 2007 Sep;15(9):2200-8.)
Ratten die voer krijgen met veel natrium - belangrijkste bron: keukenzout - worden dikker dan ratten die voer met weinig natrium krijgen. Dat schrijven onderzoekers van de Braziliaanse University of Sao Paulo in Obesity.
De onderzoekers gebruikten in hun experiment drie groepen ratten:
de LS-groep (low sodium) kreeg voer dat voor 0,06 procent uit natrium bestond. Het voer van de NS-groep (normal sodium) en de HS-groep (high sodium) bestond voor respectievelijk 0,5 procent en 3,12 procent uit natrium. De proef duurde negen weken.
Tijdens het experiment trad er geen verschil in lichaamsgewicht op tussen de ratten. De ene groep was dus even zwaar als de andere, hoewel de HS-groep meer dronk. De bloeddruk in de HS-groep steeg fors.
In de zesde week van het experiment was er een verschil ontstaan in de lichaamssamenstelling van de ratten. Hoe meer natrium de ratten hadden gekregen, des te groter waren hun vetlagen en des te groter waren hun vetcellen.
[SC = onderhuids vet - red.]
In hun artikel bijten de onderzoekers zich vast in wat er in de ratten in die zesde week precies is veranderd. Het lichaamsgewicht van de ratten verschilt niet, schrijven de Brazilianen. "Omdat de vetmassa van de HS-groep meer ontwikkeld is, denken we dus dat hun spiermassa is verminderd. Alleen zo kun je verklaren dat er geen verschil is tussen het totale lichaamsgewicht van de drie groepen."
Als de Brazilianen de vetcellen van de ratten in reageerbuizen blootstellen aan gelabeld glucose, blijkt dat het natriumrijke dieet de opname van glucose door de vetcellen bevordert.
[SC = onderhuidse vetcellen; PE = periepididymale vetcellen.]
BS = zonder insuline, MX = met insuline.
Als de onderzoekers proberen te achterhalen hoe een dieet met veel natrium de vetcellen ontvankelijker maakt voor glucose, dan ontdekken ze dat in de vetcellen het enzym glucose-6-phosphate dehydrogenase of G6PDH actiever is geworden. Dat enzym wordt geactiveerd door insuline. Het speelt een sleutelrol bij de omzetting van glucose in vetten.
De onderzoekers opperen nog andere mogelijkheden. Misschien maakt het natriumrijke dieet in de vetcel de glucose transporter-4 actiever. Misschien doet natrium iets met de aansturing van de vetweefsels door het centraal zenuwstelsel. Misschien...
Eigenlijk weten de Brazilianen het gewoon niet. Zoals ze eerlijk gezegd ook niet weten hoe serieus ze het stimulerende effect van natrium op het vetweefsel moeten nemen. Zoals we hierboven al zeiden: de proef duurde negen weken, maar de onderzoekers focussen zich helemaal op wat er in die zesde week gebeurde, toen de verschillen tussen de LS-, de NS- en de HS-groep zo groot waren.
In de negende week was er van die verschillen echter weinig over. Als de effecten van een natriumrijk dieet al reeel zijn, dan ziet het er naar uit dat er binnen enkele weken feedback-mechanismen optreden die daarvoor compenseren. De Brazilianen zelf zien dat echter anders. "This work provides evidence that high sodium intake may contribute to the development of obesity", concluderen ze.
Zouden wij ook zeggen, als we perse wilden publiceren.
En hoewel een dieet met veel zout ongezond is - al was het maar omdat het je bloeddruk kan verhogen - houden we het er voorlopig op dat er geen verband is tussen zoutinname en vetmassa.
0 4 - 0 1 - 2 0 0 8
Wat gebeurt er als je de lunch overslaat? (Br J Nutr. 2007 Dec 6;:1-6 [Epub ahead of print].)
Als je drie maaltijden per dag eet verbrandt je lichaam meer vet en heb je minder trek in eten dan als je twee maaltijden per dag eet. Dat schrijven onderzoekers van de universiteit van Maastricht in de British Journal of Nutrition.
Het staat niet onomwonden in het artikel, maar de onderzoekers denken dat je minder snel dik wordt als je regelmatig eet, met niet al te grote tussenpozen tussen de maaltijden. Om die theorie te toetsen deden ze een experiment met veertien slanke voedingsstudentes van 24 jaar. De studentes aten de ene dag twee, en een maand later gedurende een dag drie maaltijden. De studentes namen op beide dagen evenveel calorieen in.
De vrouwen brachten de dagen door in een respiratiekamer, waar de onderzoekers konden nagaan hoeveel energie de studentes verbruikten, en hoeveel vet, koolhydraten en eiwit hun lichamen verbrandden.
De onderstaande versimpelde tabel vat samen wat de Maastrichtenaren ontdekten.
NPRQ = non-protein quotient; EI = energy intake; DIT = diet induced thermogenesis; EB = energy balance; AEE = activity induced energy expenditure; SMR = sleeping metabolic rate; PAL = physical activity level.
Voor lichaamsbouwers staan de meest interessante waarden onderaan de tabel. Als je kijkt hoeveel suikers, vetten en eiwitten de studentes verbranden, dan lijkt het alsof je meer vetten en minder suikers verbrandt als je drie keer per dag eet dan als je twee keer per dag eet. Maar als je kijkt naar de cijfers waarin
de onderzoekers de hoeveelheid verbrande suikers, vetten en eiwitten aftrekken van de hoeveelheid ingemomen suikers, vetten en eiwitten, dan valt het met die verschillen ineens weer mee. Ze zijn er nog steeds, maar ze
zijn kleiner.
Wat je dan wel ziet is dat het lichaam zuiniger met eiwitten omgaat als je minder vaak eet. En dat, weet iedereen die actief bezig is met sport, is verdomd belangrijk.
Mischien had Ori Hofmekler, de bedenker van The Warrior Diet, [Google] toch ergens een punt...
|
|
|
[Definitie:] "An ergogenic aid is any substance or phenomenon that enhances performance."
(Wilmore and Costill) 
