AmerikaBlog

Liesbeth Smit

Boston, 27/08/2007

Reuze Keuze

De keuze in Amerikaanse winkels is enorm. Van ieder product bestaan tientallen, vaak schijnbaar identieke maar toch verschillende varianten. Ik heb uren besluiteloos voor de schappen doorgebracht.

Toen mijn tandpasta op was, ging ik naar de CVS, een grote drogisterijketen, om een nieuwe te kopen. De keuze overdonderde me. Ik liep pas een half uur later de winkel uit. Met dezelfde tandpasta die ik in Nederland altijd kocht.

Tandpasta was er in alle soorten en maten - vooral in grote verpakkingen, uiteraard. Ik vond meer dan twintig soorten tandpasta die je een stralendwitte Hollywood-glimlach beloven.

Wat wil je? Witte tanden, tanden zonder tandsteen of tanden zonder plak? Als je die keuze heb gemaakt zoek je verder naar je favoriete smaak. Naast de frisse mintsmaak bestaat het assortiment uit de smaken kaneel, gember, vanille, ananas en bubbelgum. Meer buitennissige smaken vind je op internet, bijvoorbeeld op toothpasteworld.com. Het raarste wat ik kon vinden was tandpasta met whiskeysmaak. Op de tube staat de slogan The Refreshing Morning-After Pick Up. Daarnaast bestaat er Chablis- en Champagne-tandpasta, voor de echte liefhebbers. Voor kinderen is er tandpasta die naar Cola smaakt.

De voedingsindustrie draagt zijn steentje bij aan de variatie in verzorgende producten. Smackers, maker van lippenbalsem, heeft bijvoorbeeld een party-pack met daarin alle frisdranksmaken van de Coca-Cola-company. Je hebt Smackers in de smaken Cola, Fanta, Dr. Pepper en Root-beer.

Verrassend? Niet echt. Je hebt ook Smackers met de smaken M&M's. En zelfs lippenbalsem die smaakt naar Jell-O, het Amerikaanse dessert dat aanvankelijk was bedoeld als laxeermiddel.

De enorme keuzemogelijkheid in de winkels geeft je het idee dat het belangrijk is dat je de juiste keuze maakt. Dat kost je kostbare tijd. Je verspilt kostbare tijd, kun je beter zeggen. Hoe lang je ook wikt en weegt, als je eenmaal hebt gekozen heb je nog steeds niet het idee dat je de goede keuze heb gemaakt.

Toen mijn Nederlandse deodorant op was, stond ik in de drogisterij voor een rek met tientallen voor mij onbekende en identieke deodorantsticks. In Amerika hebben ze geen spray-deodorants. Overweldigd door de keuze vroeg ik advies aan de medewerkster die langsliep. Ze kon me niet helpen. "Tsja", zei ze. "Er is wel veel keuze. Ik weet het ook niet."

De deodorant die ik uiteindelijk koos omdat het geen witte strepen zou geven, gaf wit af op mijn zwarte shirt. Het haarproduct dat beloofde dat mijn haar niet zou pluizen deed precies dat: het veranderde mijn haar in dat van een poedel.

Hoe je lippenbalsem of tandpasta smaakt is uiteindelijk niet belangrijk. Met voeding is dat anders. Als je gezond wilt eten, ontkom je er niet aan dat je veel tijd moet investeren. Omdat je niet kunt vertrouwen op de voorkant van de verpakking, zul je alle voedingsinformatie van alle verschillende producten moeten lezen. Dan ben je wel even bezig

Ik telde bijvoorbeeld honderd-en-vijf verschillende broodsoorten, die gezamenlijk zesentwintig meter aan winkelschappen opvulden. Voordat ik een brood met weinig suiker, zout of vet en met veel voedingsvezels had gevonden was ik twintig minuten verder.

Ander voorbeeld. Als je de bevroren wafels niet meerekent heeft mijn supermarkt achtentwintig meter schap met ijssoorten. Je wordt er besluiteloos van. Je kunt de gang met het ijs beter links laten liggen.

Ook sommige Amerikanen hebben moeite met de overdaad aan keuze in de supermarkt. Mijn huisgenootje is daarom maar vegetarisch geworden. Dat scheelde weer drie gangen in de supermarkt die ze kon negeren.

Maar om sommige producten kun je niet heen. Melk, bijvoorbeeld.

Je ontbijtgranen eet je in Amerika met melk. Melk ligt in flessen van 3,8 liter in de koeling. Je hebt Whole Milk en Homo Milk - Homo staat voor "gehomogeniseerd"- die allebei nog honderd procent van hun melkvet bevatten. Als je liever geen melkvet drinkt, dan kun je kiezen tussen Reduced Milk met twee procent vet, Low Fat Milk met één procent vet, Very Low Fat Milk met een half procent vet en Skim Milk - zonder vet. Genoeg keuze dus voor melk door de ontbijtgranen, bij de lunch en 's avonds bij de cookies.

Ik eet mijn zorgvuldig uitgezochte ontbijtgranen met yoghurt. Dat is blijkbaar niet normaal in Amerika. Mijn supermarkt verkoopt tot mijn grote vreugde maar één soort magere yoghurt. Eindelijk een makkelijke keuze.

Inderdaad, ik ben keuze-moe. Tegenwoordig doe ik nog maar één keer per week boodschappen. En als ik boodschappen doe, zorg ik dat ik zoveel mogelijk schappen oversla.