04.07.2012

Waarom rokende trenbolone-gebruikers nog vaker kanker krijgen

In de goede ouwe tijd leefden anabolengebruikers als monniken. Ze dronken geen alcohol en ze rookten niet. Het enige wat ze in hun lichaam stopten dat niet in de categorie van 'voeding' viel, dat waren anabolen. Als je trenbolone gebruikt - of een anabool dat daarop lijkt - is dat wel zo verstandig, suggereert Koreaans fundamenteel onderzoek. Trenbolonegebruikers die roken hebben volgens die studie waarschijnlijk nog meer kans op longkanker dan gewone rokers.

De Koreanen doen proeven met cellen in reageerbuizen. Ze zijn op zoek naar mechanismen waardoor anabolen de kans op kanker kunnen verhogen. In hun artikel, dat binnenkort verschijnt in Toxicology in Vitro, laten ze zien dat sommige anabolen dat kunnen doen via de arylhydrocarbon-receptor. Dat is dezelfde receptor waarmee dioxines en PCB's interacteren.

Bijna alle dierlijke cellen hebben een arylhydrocarbon-receptor. Hij detecteert waarschijnlijk stoffen die niet in het lichaam thuishoren. Merken levercellen via de arylhydrocarbon-receptor verbindingen op, dan maken ze het enzym CYP1A1 aan.

In een gezond lichaam ontgift dat enzym, maar in mensen met veel PAK's in hun lichaam of rokers pakt een verhoogde activiteit van CYP1A1 vaak fout uit. Het enzym zet bijvoorbeeld giftige stoffen in sigarettenrook om in verbindingen die nog veel linker zijn dan hun precursoren. Daarom hebben mensen bij wie de aanmaak van CYP1A1 van nature al een tandje hoger staat als ze roken zevenhonderd procent meer kans op longkanker dan rokers met een normale aanmaak van CYP1A1. En vergis je niet - rokers hebben al duizend procent meer kans op longkanker dan niet-rokers. Bij rokers die ook alcohol drinken is die kans zelfs tweeduizend procent hoger.

De Koreanen bestudeerden drostanolone, oxandrolone, fluoxymesterone, androstatrienedione, nandrolone decanoate, nandrolone, DHT, methandrostenolone, oxymetholone, stanozolol, epitestosterone, testosteron en het designer-anabool THG, een 17-alpha-ethyl-analoog van trenbolone. Op de figuur hierboven zie, van boven naar beneden, de structuurformules van testosteron, trenbolone en THG.

De onderzoekers stopten hun anabolen in reageerbuizen met genetisch gemanipuleerde levercellen, die licht afgeven als hun arylhydrocarbon-receptor wordt geactiveerd. Je ziet hierboven dat THG die receptor activeerde. Testosteron - en de andere anabolen - deden dat niet. In een hoge concentratie benaderde THG het effect van de dioxine TCDD.

Toen de onderzoekers levercellen blootstelden aan THG, steeg de aanmaak van het enzym CYP1A1. Testosteron had geen effect.

Voor de zekerheid herhaalden de Koreanen hun proeven met de lichtgevende levercellen nog eens met CH-223191, een blokker van de arylhydrocarbon-receptor. Zoals je hierboven ziet ondergroef die verbinding het effect van THG.

Waarschijnlijk is het de trenbolone-achtige structuur met drie dubbele bindingen in de A-, B- en C-ring waardoor THG kan interacteren met de arylhydrocarbon-receptor. Als dat zo is, dan is de combinatie van roken en kuren met trenbolone of methyltrenbolone extra riskant. THG is niet op de markt, maar trenbolone en methyltrenbolone wel.

Trenbolone vermindert volgens veterinair onderzoek de concentratie schildklierhormoon in het lichaam. [Br Vet J. 1980 Mar-Apr;136(2):168-74.] Het Koreaanse onderzoek verklaart misschien waarom. Prikkeling van de ahrylhydrocarbonreceptor vermindert de concentratie schildklierhormoon. [Environ Health Perspect. 2007 Aug;115(8):1197-203.]

"The results of this in vitro study could represent the result of prolonged exposure to THG or other synthetic AASs that may cause adverse effects through dioxin-activating pathways", besluiten de onderzoekers.

Bron:
Toxicol In Vitro. 2012 Jun 1. [Epub ahead of print].

Meer:
Wat we niet weten over trenbolone (26-9-2003)